راههای کمک سایر اعضای خانواده به درمان و بازتوانی خویشاوند مبتلا به بیماری‌های مزمن روان

کارهایی که میتوان انجام داد:

  • کمک به شناسایی برقراری ارتباط و تداوم خدمات درمانی و بازتوانی
  • تشویق به مصرف دارو
  • اقدامات حمایتی برای دریافت خدمات بهتر
  • حفظ جو آرام و محتمل در خانواده
  • کاهش انتظارات تا سطح واقعی عملکرد بیمار
  • تشویق به مشارکت در درمان و فعالیت‌های کم استرس
  • آگاهی از نحوه کارکرد نظام مراقبت سلامت روان
  • مشارکت در برنامه‌ریزی و اجرای اقدامات درمانی به‌مثابه شریکی فعال
  • تهیه و حفظ یادداشتی کامل و درست در زمینه بیماری و درمان‌های یافت شده
  • آگاه کردن درمانگران از داشته‌ها و نقاط قوت
  • پایش علائم هشدار دهنده اولیه عود

دام‌هایی که باید از آنها اجتناب کرد:

  • دخالت بیش از حد در کار خویشاوند بیمار و تلاش زیاد برای کمک و حتی تامین راحتی او
  • سرزنش و انتقاد بیش از حد
  • کناره جویی از خانواده و دوستان
  • اهمیت دادن بیش از حد به پیشرفت های جزئی
  • انتظار پیشرفت زیاد در مدت کوتاه
  • محروم کردن خود و سایر اعضای خانواده از تفریح سرگرمی تعطیلات و فعالیت‌های شخصی
  • گرفتن اطلاعات از سایر خانواده های عضو تشکل‌های حمایتی
  • انفعال و ترس در مقابل روانپزشک و سایر درمانگران سلامت روان
  • فراموش کردن منابع و اثربخشی درمان‌های قبلی و تاکید بر عوارض داروی
  • توجه صرف به مشکلات
  • نادیده گرفتن علائم هشدار دهنده احساس شده توسط بیمار و نیز مشاهده شده توسط متخصصین و اعضای خانواده

  • منبع: درسنامه بازتوانی و روانپزشکی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.